Geef mij ogen die zien ...

Een nieuwe dag en ook nu bent U erbij; eigenlijk was U geen moment bij mij vandaan.
Toen ik gisteravond ging slapen was U bij mij, dekte U mij toe met Uw vleugels en als ik vanmorgen mijn ogen opendoe bent U er nog en bent U getuige van mijn eerste schreden die ik zet op deze nieuwe dag.

Hoe bijzonder dat U zo elk moment bij mij bent, weer met mij mee gaat deze nieuwe dag in, naast mij gaat, voor mij uit gaat ...
Hoe bijzonder dat U mij de weg wilt wijzen, richting aangeeft, terwijl Uw hand zachtjes tegen mijn rug rust.
Als ik goed oplet voel ik de warmte van de afdruk, het bewegen van Uw vingers, een lichte druk van aansporing om te gaan waar ik misschien eigenlijk niet wil, of niet durf, of ...

Een nieuwe dag, met nieuwe kansen; voorbij is gister, nieuw is vandaag.
Een nieuwe dag, met nieuwe geschenken, genadegeschenken van U.
Ja, zelfs door moeilijkheden, zorgen, pijn en verdriet heen ...

O, open mijn ogen, Vader, voor alles wat U aan mij wilt geven vandaag. 
Laten mijn hart en handen open zijn om te ontvangen.
Laat alles vandaag mij brengen bij U, de Gever.
Open mijn ogen, Vader, doe mij zien, maak mij  bewust van de omvang van Uw Genade; van wat U gegeven heeft, maar ook vandaag wilt geven.
En doe mij U ook zien, Heer, als het tegenzit vandaag; doe mij ook dan kiezen om te ontvangen wat U daar doorheen wilt geven, mij wilt leren ...
Laat zo mijn leven, mijn handel en wandel, vol worden/zijn van dankbaarheid aan U,  tot eer van U. En laat het ook tot een zegen voor een ieder die ik ontmoet.
Ja, zegen mij om tot zegen te zijn!

Hier ben ik, Heer ... 
met open handen, met een geopend hart ... 
klaar om te ontvangen ... 
en door te geven ...