De schoolvakantie is voorbij en hoewel onze zoon, die nog thuis woont, pas dinsdag weer naar school hoeft, begint het 'gewone' leven voor mij morgen weer.
Om zes uur zal de wekker weer aflopen en mijn ochtend zal gevuld zijn met de eerste vrouwenbijbelstudieochtend.
Geen slecht begin eigenlijk voor het 'gewone' leven.
De afgelopen week al druk bezig geweest met balansen; ook dat hoort erbij.
Tegelijk maar alles weer goed geordend, is ook weer makkelijk voor de beurs die er aan komt eind van de maand.
Alleen in Ermelo nog de cadeauboekjes tellen en dan is ook deze klus weer geklaard.
Mijn één na laatste blog van het jaar 2013 was getiteld 'Vraagteken(s) ...', dit omdat ik echt nog niet wist wat ik nu moest gaan doen.
Toch gewoon beginnen met 'Mijn momenten met God', en zien waar het mij brengt, of ...?
Het was niet lang daarna dat ik besloot om toch gewoon te beginnen, ongeacht mijn lege hoofd en blanco gevoelens.
Hetgeen er de eerste week op de kalender stond, bracht mij bij ontdekkingen over mijzelf, waardoor ik toch besloot om verder te gaan, alleen op een andere manier.
Meer hierover kun je lezen op de blog zelf, waarvoor iedereen natuurlijk weer van harte is uitgenodigd om te volgen.
Hier is de link naar deze nieuwe Blog: >> 'Quality Time'
Op de pagina 'Quality Time' kun je lezen waarom ik dit Blog zo heb genoemd en er is ook een pagina met informatie over deze kalender.
De eerste stukjes en gedichtjes staan er al weer op.
Vanmorgen was ook de eerste dienst van het nieuwe jaar.
Ik weet dat er verschillende kerken/gemeenten zijn die op Nieuwjaarsdag hun eerst dienst hebben gehad, maar vanmorgen was dat bij ons.
Met het Welkomstwoord van één van onze oudsten, trof mij opnieuw zijn uitleg over het uitspreken van de zegen, van Gods zegen.
Ik had er al eens eerder over willen schrijven, maar het kwam er gewoon niet van.
Maar nu, zo aan het begin van een nieuw jaar is het eigenlijk ook wel heel erg mooi om dit nu te doen.
We wensen elkaar 'Gods zegen' toe, aan het einde van de dienst, spreekt de voorganger/dominee de zegenbede uit; de woorden zijn prachtig, maar er ligt een diepere diepte in dan ik ooit had vermoed.
Als ik naar de zegenbede in Numeri 6 ga, dan staat daar (vanaf vers 24):
'De HEERE zegene u en behoede u!
De HEERE doe Zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig!
De HEERE verheffe Zijn aangezicht over u en geve u vrede!'
En totdat deze oudste er over vertelde, wist ik niet beter dan, dit is het; Amen.
Maar hij wees op het vers dat hierna komt, vers 27, en daar staat:
'Zo moeten zij (Aäron en zijn zonen - vers 23) Mijn Naam op de Israëlieten leggen; en Ík zal hen zegenen.'
Met andere woorden, met het uitspreken van de zegen wordt Gods Naam gelegd op degene die gezegend wordt.
Als onze voorganger of dominee dus de zegenbede uitspreekt, legt hij Gods Naam op een ieder die onder zijn gehoor is.
Als wij iemand Gods zegen toewensen, toe bidden, leggen wij Gods Naam op deze persoon.
Hoe indrukwekkend, maar tegelijk ook hoe belangrijk om na te denken voor we iets zeggen of schrijven!
Gods Naam, met alles wat deze inhoudt, op iemand leggen!
Hoe bijzonder om te mogen doen, hoe bijzonder om te mogen ontvangen.
Vanmorgen mocht ik de zegen ontvangen voor het naar huis gaan uit de dienst, en ik mag gaan, wetende dat Zijn Naam op mij is gelegd.
Mag ik jou, die meeleest, ook Gods rijke zegen toe bidden; Zijn Naam op je leggen?
De HEERE zegene je en behoede je!
De HEERE doe Zijn aangezicht over je lichten en zij je genadig!De HEERE verheffe Zijn aangezicht over je en geve je Zijn vrede!Zo wil ik zegenen en Zijn Naam op je leggen voor dit komende jaar, en Hij, de God van Abraham, Isaäc en Jacob, zal je zegenen.
- Amen -
Rita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten