(Oorspronkelijke titel Hoofdstuk: Tijden van beproeving, het bewijs van liefde)
Hoofdstuk 18
Exodus 20:20a
‘…, vreest niet, want God is gekomen, opdat Hij u verzocht.’
SV
Gehele tekst:
‘Mozes zei tegen het volk: Wees niet bevreesd, want God is gekomen om u op de proef te stellen, en opdat de vreze voor Hem u voor ogen staat, opdat u niet zondigt.’
HSV
Als eerste wil ik een kleine kanttekening plaatsten bij het woordje ‘verzocht’ dat de StatenVertaling gebruikt.
De meeste Bijbelvertalingen gebruiken de woorden ‘op de proef stellen’, wat in mijn ogen heel wat anders is dan ‘verzocht’.
Beproeven is testen, verzoeken (waar het woord verzocht uit voortkomt) is verleiden, in verleiding brengen, en God verzoekt niet.
Jacobus 1:13 - ‘Laat niemand zeggen, als hij verzocht wordt: Ik word door God verzocht. God immers kan niet verzocht worden met het kwade en Hijzelf verzoekt niemand.’
Iets verder op in het hoofdstukje wordt een gedeelte uit Deuteronomium 13:3 aangehaald en ook daar wordt ‘verzoekt’ gebruikt, maar in dit vers is het duidelijker dat het hier niet gaat om in verleiding brengen.
Waar het volk Israël sidderde van angst toen de woorden uit Ex.20:20 tot hen kwamen, vanwege de donderslagen, bliksems, bazuingeschal en de rokende berg, was dat bij Susannah heel anders.
De woorden kwamen tot haar in de vorm van een zacht fluisterende stem in de rust van haar eigen kamer, en ze brachten haar moed en troost in een tijd van grote nood en neerslachtigheid.
Ze ervaarde de woorden ‘Vrees niet!’ als een tedere boodschap, en zag in de woorden ‘want God is gekomen om u op de proef te stellen’, de reden om te vertrouwen.
Dezelfde woorden, maar binnenkomend op een geheel andere manier.
Dezelfde woorden, maar ook vanuit een heel andere omgeving en situatie gesproken.
Susannah wijst erop dat op het moment dat we beproefd worden, of in moeilijkheden komen, onze eerste gedachte niet moet zijn hoe we hier toch zo snel mogelijk aan kunnen ontkomen, of hoe we de pijn die we erdoor lijden, kunnen verzachten, maar hoe we God hierin kunnen verheerlijken, en de les leren die Hij ons wil leren.
En ook dat we ons moeten bedenken hoe groot Zijn liefde wel niet voor ons moet zijn, dat Hij ons waardig acht om de gehoorzaamheid en toewijding van ons hart te onderzoeken.
God beproefde Zijn volk, God beproeft ook ons.
Maar hoe reageren wij?
Hoe gaan wij ermee om?
Volledige overgave of halfhartigheid?
‘De beproeving werd niet weggenomen,
maar mijn ogen werden wel geopend om te zien
dat als die beproeving kwam van de hand van God,
er dan zegen in moest zijn.
De ziel die het gezegende geheim heeft geleerd
om Gods hand te zien in alles wat haar betreft,
kan geen prooi zijn voor vrees.'
Susannah Spurgeon
Laten we niet bang zijn
als ons geloof door God
op de proef wordt gesteld.
Het is namelijk een kans
om Hem te laten zien dat Hij
Degene is Die boven alles telt.
Laten we sterk en dapper zijn
in alles wat ons overkomt, of in
wat God toelaat in ons leven.
Laten we niet op de vlucht slaan
maar bereid zijn de lessen te leren
die Hij ons wenst te geven.
Laten we Zijn liefde voor ons
beantwoorden met toewijding
en gehoorzaamheid.
Opdat ons leven een waar
getuigenis zal zijn tot Zijn lof
en heerlijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten