Liefde die elkaar ontmoet ...

Het was afgelopen donderdag dat ik een gedeelte las uit de Oppepper van deze week, dat ik erg mooi vond en dit heb ik gistermorgen dan ook op mijn blog geplaats.
(>> Een Be(aan)moediging voor aan het begin van de Dag)
Wat mij vooral aansprak en waardoor ik het gevoel had te moeten delen, was vanwege het kleine verhaaltje waar het stukje mee eindigt en dan in het bijzonder de laatste twee regels:
‘Ze had geleerd dat de eerste aanraking in de ochtend die van Christus moet zijn.
We hebben zijn genezende aanraking nodig voordat we klaar zijn om echt te dienen.’

Vrijdagmorgen las ik uit het Dagboek van Murray.
Een hoofdstukje dat eindigt met zeer indringende woorden, maar waarin ook één zin zat, die gewoon zo binnenkwam bij mij en mijn hart raakte, dat ik wel een gedicht moest gaan schrijven.
‘Christus’ liefde heeft onze liefde nodig waarin deze zich kan openbaren.’

De woorden van het eerste coupletje hadden zich al gevormd in mijn gedachten en vonden in no-time hun weg op het papier.
Hoewel de rest enige tijd vroeg, kwam alles op bijzondere wijze bij elkaar.
Zodanig zelfs, dat ik mij zowaar vergiste in waar het gedichtje nu uit voortkwam toen ik hier een blogje aan wilde wijden en wilde aangeven waar het uit voortkwam.
Het was op dat moment dat ik erachter kwam dat de woorden uit het blogje van gister zich hadden vermengd met wat ik die ochtend las in het Dagboek.
Hoe mooi en bijzonder is dat toch!
Hoe mooi hoe de Heer werkt en samenvoegt!

Het is mijn gebed dat het ook jouw hart mag raken en je doet besluiten om toch de dag -hoe kort het moment ook is, met Hem te beginnen.

Heer,
laat Uw liefde
en mijn liefde
elkaar toch elke dag
ontmoeten;
Uw volmaaktheid
en mijn gebrokenheid
elkaar daar
begroeten.

Genezing zal
mijn hart
en mijn ziel
doorstromen;
nieuwe kracht
en toewijding
daaruit voort
doen komen.

Ja, Heer,
laat Uw liefde
en mijn liefde
elkaar toch elke dag
treffen;
laat mijn ziel
zich toch dagelijks
voor wat ik nodig heb
tot U opheffen.

Het hele citaat van Murray kun je lezen op mijn Blog ‘Quality Time’.

Een Be(aan)moediging voor aan het begin van de dag ...

Uit: ‘For a busy day’ door J.R. Miller
👉 Uit de Oppepper van deze week 

Gebed

Psalm 143:6-12
'O Heer, ik steek mijn handen naar U uit. Ik verlang naar U, zoals droog land naar water verlangt. Antwoord mij gauw, Heer, want ik kán niet meer. Laat me niet in de steek, want dan zal ik sterven.
Laat elke ochtend Uw stem horen als U vol liefde tot me spreekt. Heer, ik vertrouw op U. Laat me weten wat ik moet doen, want ik vertrouw op U. Red me van mijn vijanden, Heer. Ik vlucht naar U toe.
Leer me om te doen wat U wilt, want U bent mijn God. Geef me door Uw goede Geest weer rust en vrede. Red mijn leven Heer, om wie U bent. Red me uit mijn moeilijkheden, omdat U rechtvaardig bent. Dood mijn vijanden, omdat U van mij houdt. Vernietig alle mensen die mij bedreigen. Want ik ben Uw dienaar.'

In het geheim van Uw aanwezigheid
Verberg ik mij elke dag
Daar tegen Uw liefdevolle hart geleund
Hoor ik waarheden die ik graag leren mag
Aardse zorgen kunnen er niet komen
Geen plaats voor onrust bij Zijn tedere aangezicht.
Als Satan komt om te verleiden
Vlied ik direct naar Gods geheime Licht

De lieflijkste bloem heeft zonneschijn en dauw van de hemel nodig om haar schoonheid te vervolmaken en haar leven in stand te houden.
Zo heeft het menselijk leven God nodig.
Een schilderij zonder hemel is onvolledig.
Zo ook sterft een dag op aarde zonder zegen als de hemel niet straalt om hem op te fleuren.
We beroven ons eigen hart en verarmen ons leven als we geen gebruik maken van de hulp en vernieuwing die we door gebed kunnen krijgen. 

Gebed brengt ons in de tegenwoordigheid van God.
Het brengt ons de kracht van Christus, overeenkomstig de maat van onze nood en ons geloof.
Wie zonder gebed leeft, leeft zonder God.
Wie een gebedsleven leidt, wandelt dag en nacht met God.
Hoe meer we te doen hebben en hoe meer de zorgen ons omringen, des te meer hebben we het nodig om onze dagen met gebed te beginnen!
Geen dag zou mogen beginnen zonder het ochtendgebed.
We moeten de aanraking van Christus’ hand op ons leven krijgen om ons kalmte en kracht te geven om verder te gaan.

Er bestaat een verhaal over een christelijke vrouw wier leven vol taken en zorgen was.
Op een morgen was ze ongewoon gehaast geweest met het huishouden voor de dag, en dat was haar duur komen te staan.
Ze had haar geduld verloren en was gekweld en geërgerd geworden.
Haar hart was onrustig en het bleef haar de hele ochtend dwars zitten.

Toen de kinderen naar school waren en haar dringende taken eindelijk volbracht waren, ging de vermoeide vrouw ontmoedigd naar haar eigen kamer.
De dag was zwaar en onbevredigend.
Ze pakte haar Bijbel en las het verhaal van de genezing van de zieke vrouw: ‘Hij raakte haar hand aan en de koorts verliet haar, en zij stond op en diende hen.’
'Als ik die verkoelende, helende aanraking toch eens mocht voelen,' zei ze, 'voordat ik mijn werk ’s ochtends begin, dan zou de koorts ook mij verlaten en zou ik een ware zegen kunnen zijn voor anderen.'
Ze had geleerd dat de eerste aanraking in de ochtend die van Christus moet zijn.
We hebben zijn genezende aanraking nodig voordat we klaar zijn om echt te dienen.

Heer, ga Uw gang …

(Oorspronkelijke titel Hoofdstuk: Tijden van beproeving, het bewijs van liefde)

Hoofdstuk 18

Exodus 20:20a
‘…, vreest niet, want God is gekomen, opdat Hij u verzocht.’
SV

Gehele tekst:
‘Mozes zei tegen het volk: Wees niet bevreesd, want God is gekomen om u op de proef te stellen, en opdat de vreze voor Hem u voor ogen staat, opdat u niet zondigt.’
HSV

Als eerste wil ik een kleine kanttekening plaatsten bij het woordje ‘verzocht’ dat de StatenVertaling gebruikt.
De meeste Bijbelvertalingen gebruiken de woorden ‘op de proef stellen’, wat in mijn ogen heel wat anders is dan ‘verzocht’.
Beproeven is testen, verzoeken (waar het woord verzocht uit voortkomt) is verleiden, in verleiding brengen, en God verzoekt niet.
Jacobus 1:13 - ‘Laat niemand zeggen, als hij verzocht wordt: Ik word door God verzocht. God immers kan niet verzocht worden met het kwade en Hijzelf verzoekt niemand.’
Iets verder op in het hoofdstukje wordt een gedeelte uit Deuteronomium 13:3 aangehaald en ook daar wordt ‘verzoekt’ gebruikt, maar in dit vers is het duidelijker dat het hier niet gaat om in verleiding brengen.

Waar het volk Israël sidderde van angst toen de woorden uit Ex.20:20 tot hen kwamen, vanwege de donderslagen, bliksems, bazuingeschal en de rokende berg, was dat bij Susannah heel anders.
De woorden kwamen tot haar in de vorm van een zacht fluisterende stem in de rust van haar eigen kamer, en ze brachten haar moed en troost in een tijd van grote nood en neerslachtigheid.
Ze ervaarde de woorden ‘Vrees niet!’ als een tedere boodschap, en zag in de woorden ‘want God is gekomen om u op de proef te stellen’, de reden om te vertrouwen.

Dezelfde woorden, maar binnenkomend op een geheel andere manier.
Dezelfde woorden, maar ook vanuit een heel andere omgeving en situatie gesproken.

Susannah wijst erop dat op het moment dat we beproefd worden, of in moeilijkheden komen, onze eerste gedachte niet moet zijn hoe we hier toch zo snel mogelijk aan kunnen ontkomen, of hoe we de pijn die we erdoor lijden, kunnen verzachten, maar hoe we God hierin kunnen verheerlijken, en de les leren die Hij ons wil leren.
En ook dat we ons moeten bedenken hoe groot Zijn liefde wel niet voor ons moet zijn, dat Hij ons waardig acht om de gehoorzaamheid en toewijding van ons hart te onderzoeken.

God beproefde Zijn volk, God beproeft ook ons.
Maar hoe reageren wij?
Hoe gaan wij ermee om?
Volledige overgave of halfhartigheid?

‘De beproeving werd niet weggenomen,
maar mijn ogen werden wel geopend om te zien
dat als die beproeving kwam van de hand van God,
er dan zegen in moest zijn.

De ziel die het gezegende geheim heeft geleerd
om Gods hand te zien in alles wat haar betreft,
kan geen prooi zijn voor vrees.'

Susannah Spurgeon

Laten we niet bang zijn
als ons geloof door God
op de proef wordt gesteld.
Het is namelijk een kans
om Hem te laten zien dat Hij
Degene is Die boven alles telt.

Laten we sterk en dapper zijn
in alles wat ons overkomt, of in
wat God toelaat in ons leven.
Laten we niet op de vlucht slaan
maar bereid zijn de lessen te leren
die Hij ons wenst te geven.

Laten we Zijn liefde voor ons
beantwoorden met toewijding
en gehoorzaamheid.
Opdat ons leven een waar
getuigenis zal zijn tot Zijn lof
en heerlijkheid.

Gezien en Gehoord!

BemoedigingsMomentje