zondag 7 december 2014

Reading Challenge

Als het einde van het jaar nadert, weet ik dat ik het doel dat ik voor ogen had met oog op de Reading Challenge, niet heb gehaald.
Al langere tijd zag ik dit aankomen, en voor even overviel mij een gevoel van paniek, want als ik ergens voor ga, wil ik ook afmaken waar ik aan begonnen ben.
Maar ik realiseerde mij al snel, dat ik me in alle bochten zou moeten wringen om dit alsnog te halen en het zou me geen vreugde brengen, eerder meer stress.
Hoewel de rust me de afgelopen maand goed heeft gedaan, ervaar ik dat ik waakzaam moet blijven.

Hoewel ik dus het doel niet zal halen, laat ik de pagina van mijn Reading Challenge gewoon nog lekker bestaan en plak er simpelweg nog een jaartje aan vast.
Soms is het toch goed om een stokje, al is het een kleintje, achter de deur te houden.


Afgelopen week vond ik het boek 'Een vrouw naar Gods hart' van Elizabeth George weer.
Een tijdje terug zocht ik het met oog op een gebed dat erin stond, maar hoe ik ook zocht, ik kon het boek niet vinden; en dat terwijl ik 100% zeker wist dat het op mijn kamertje moest liggen.
Nu, daar lag het dus ook, maar ik heb er blijkbaar gewoon finaal over heen gekeken.
Verder dan het eerste hoofdstuk was ik gewoon nooit gekomen.
Hoewel ik al jaren niets liever een vrouw wil zijn naar Gods hart, ik liep stuk op het gebed van Betty Scott Stam dat in het eerste hoofdstuk staat.
Nu echter deze strijd beslecht is (zie: >> Be still  Be Amazed - Dag 5), wilde ik het boek toch ook verder lezen, maar helaas, ik kon het met de beste wil van de wereld niet vinden, tot afgelopen week;
... en het lag  gewoon voor het grijpen ...
Ik begin dus maar weer gewoon aan het begin, wat overigens wel heel erg tot mijn hart spreekt, want het woord 'toewijding' -waar het in het eerste hoofdstuk om draait- is een woord dat momenteel (bijna) iedere dag terugkomt.
Alleen al het Bijbelvers waar het eerste hoofdstuk mee begint: 'Maar weinige (dingen) zijn nodig of slechts één; want Maria heeft het goede deel uitgekozen, dat van haar niet zal worden weggenomen.'
Lucas 10:42
De Studiebijbel HSV zegt hierover dat de band met de HEERE als iemands 'deel' in het leven in het OT als het grootste bezit gold.
De verzen waar het naar verwijst zijn:

Psalm 16:5
De HEERE is mijn enige deel en mijn beker.
U onderhoudt wat het lot mij toewees.

Psalm 27:4
Eén ding heb ik van de HEERE verlangd, dat ik zal zoeken: 
dat ik wonen mag in het huis van de HEERE,
al de dagen van mijn leven,
om de liefelijkheid van de HEERE te aanschouwen
en te onderzoeken in Zijn tempel.

Psalm 73:26
Bezwijkt mijn lichaam en mijn hart,
dan is God de rots van mijn hart
en voor eeuwig mijn deel.

Psalm 119:57
De HEERE is mijn deel, ik heb gezegd
dat ik Uw woorden in acht zal nemen.

Psalm 142:6
Tot U roep ik HEERE.
Ik zeg: U bent mijn toevlucht, 
mijn deel in het land der levenden.

Dit 'deel' heeft Maria uitgekozen en zal niet van haar worden afgenomen.

Er is voor alles een tijd, zegt Prediker, en Maria wist dat, toen zij aan de voeten van Jezus ging zitten, ondanks al het werk dat er was, op dat moment het beste was wat ze kon doen.
Werk zou (en zal) er altijd zijn, maar dit moment aan de voeten van de Here Jezus, zou voorbij gaan en niet meer terugkomen.

En ik weet, daar aan de voeten van de Here Jezus, in de stilte en rust van het samenzijn met Hem, daar ligt mijn (onze) kracht.
Dan kunnen we samen met Asaf de woorden uitspreken: 'Bezwijk mijn lichaam en mijn hart, dan is God de Rots van mijn hart en voor eeuwig mijn deel.'


Ik zie uit naar waar het boek mij (nog meer) brengt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten