woensdag 31 december 2014

Begenadigd in de Geliefde!

Afgelopen week ben ik bezig geweest met de voorbereiding van de studie voor onze Vrouwenbijbelstudieochtend aanstaande maandag.
(Zie: Boekinfo – Jouw identiteit – Gods zelfportret van Diane Fink)
Het hoofdstuk wat we aankomende maandag samen door gaan nemen heet: Verwarde draden.
Het gaat over hoe de ervaringen die we opdoen in ons leven hetzelfde effect op ons kunnen hebben als lachspiegels op ons spiegelbeeld; ze vervormen en verdraaien de manier waarop we onszelf zien.
Aan de hand van het eerste gedeelte van Jesaja 62:4 en Jesaja 54:6 wordt er dieper ingegaan over wat deze ‘Verwarde draden’ inhouden en doen in en met ons leven.

Jesaja 62:4a
 ‘Ze spreken u niet langer aan met: Verlaten vrouw. Tegen uw land zegt men niet meer: Verwoest gebied.’

Jesaja 54:6
‘Want als een verlaten en diepbedroefde vrouw heeft u de Here geroepen, als een vrouw uit de jeugdtijd, nadat zij versmaad werd – zegt uw God.’

Verwarde draden, leugens van de vijand.
Zoals God een plan heeft met ons leven, zo heeft de satan dit ook en het is zijn doel om Gods beeld in ons te verdraaien, te verminderen, of te vernietigen.
En als hij daarin slaagt, dan is er weer een persoon minder op deze wereld die het licht van Christus uitstraalt.

De termen ‘Verlaten’ en ‘Woestenij’ staan centraal in dit hoofdstuk en geheel onverwacht en uit het niets kwamen er vele emoties in mij boven.
Emoties om herinneringen die boven kwamen; gevoelens van pijn, verdriet en van diepe eenzaamheid.
Tranen om alles wat er is gebeurd in mijn leven, en die meer en diepere sporen hebben achtergelaten dan ik heb beseft.
De vele ‘Verwarde draden’ die hierdoor in mijn leven zijn geweven en waarvan ik weet dat God die aan het ontwarren is, maar die met het bestuderen van dit hoofdstuk, met het erover nadenken en bidden, me opnieuw doen beseffen welk een schade het heeft achtergelaten.
En een diepe pijn en een diep verdriet komt boven, zelfs als ik deze dingen schrijf en in de openheid breng.
Ik weet wie ik ben in Christus, ik weet het, maar het opruimen van de toegebrachte schade om ook volledig van hieruit te kunnen wandelen met Hem kost tijd en vraagt het één en ander, kost het één en ander.
Hoe geheel onverwacht komen al deze dingen boven en los …, maar ...
Maar ik geloof in Gods timing.
Als wij ernaar verlangen om Zijn wil te doen, als wij ernaar verlangen om door Hem te worden geleid, als wij ons leven in Zijn dienst stellen als een levende offergave, ons aan Hem toewijden, en ons daar dan ook naar uitstrekken en op toe leggen, krijgt God de ruimte om door Zijn Geest in ons leven dat te doen wat nodig is, zodat Hij tot Zijn doel komt met ons leven en Zijn Naam verheerlijkt wordt.

De laatste twee maanden van dit jaar zijn bewogen maanden.
Er zijn een aantal ingrijpende dingen gebeurd die mijn leven hebben beïnvloed en waarmee ik moet leren omgaan en/of een plek moet geven.
Verdrietige dingen en moeilijke dingen, maar ook bijzondere dingen, die mij vreugde schenken, maar die naar nu blijkt echter wel het één en ander van mij vragen en gaan 'kosten'.
Als we bepaalde keuzes maken in ons leven, voor mij houdt dit in ‘Toewijding’ en het verlangen en bezig gaan met een ‘Vrouw naar Gods hart’, naast de studie over ‘Identiteit’, dan kan het niet anders dan dat God daar iets mee doet.
Ik geloof dat Hij bepaalde dingen in ons hart legt als we ons uitstrekken naar Hem om Hem met heel onze hart en ziel lief te hebben, Hem te volgen en ons toewijden aan Hem en zo zie ik ook het verloop van de dingen die gebeuren in mijn leven.
Het ‘Gebed van Toewijding’, het boek ‘Vrouw naar Gods hart’ dat daardoor weer in de picture komt, en de studie van de Vrouwengroep, die met de één van de ‘opdrachten’ alles zo in beroering bracht:
‘Geef de Heilige Geest de toelating om je te tonen waar je verward bent geraakt in de leugen. Maak dan de keuze  -een besluit in gebed- om niet langer in de leugen te leven, maar om te leven in de kracht van de waarheid.’


De tweede ‘opdracht’ was om Efeziërs hoofdstuk 1 te overdenken en de Heilige Geest te vragen om je hart te openen voor de verzen die Hij in de stof van je wezen wil weven.
O, wat staan er een hoop dingen in dit hoofdstuk waarvan ik niets liever wil dan dat Hij ze in mij leven weeft, zodat alle verwarde draden worden ontward, en de plaats van de leugen ingenomen wordt door Zijn waarheid en er genezing komt op alle beschadigde plekken in mijn leven en er iets nieuws en moois uit zal voortkomen.
Er zijn al vele draden ontward, en op veel plaatsen is de plaats van de leugen al ingenomen door Gods waarheid, maar sommige dingen zijn heel hardnekkig, of houd ikzelf (onbewust) in stand, en ook daar komt nu Zijn licht, Zijn genezing, de aanraking van Zijn hand.

Echter: Hoe bijzonder zijn Gods wegen!
Hoe onvoorstelbaar Zijn bemoeienis met ons leven!
Hoe onschatbaar de waarde van Zijn timing!
En van welk een grootheid getuigt het niet!

Terwijl ik gister zo bezig was met deze opdrachten, met nog de rauwe pijn van eenzaamheid, pijn en verdriet in mijn hart, werd de post door mijn deur gedaan.
Pas als ik de tweede opdracht heb gemaakt; het voelde goed om Zijn waarheid (Efeziërs 1) over mijn pijn en verdriet te leggen, ga ik naar beneden en raap de post op.
Nog een kaart met een Nieuwjaarsgroet, wat folders en een grote envelop met mijn naam erop.
Als ik hem open blijkt de inhoud afkomstig van Belinda, de parttimer uit onze zaak.


Lieve Rita

Na het lezen van jouw site op facebook en jouw gedachten voor het nieuwe jaar, werd ik bepaald bij een dag uit ons dagboek wat mijn leven heel erg veranderd heeft en wat ik zo graag aan al mijn zussen (en broers) in Christus zou willen doorgeven.
Het zeker weten dat je geliefd bent door je hemelse Papa.
Dat is het belangrijkste om te weten in deze wereld van onrust en onzekerheden.
Maar ook het feit dat Hij altijd bij je is, omdat Hij in ons woont door de wedergeboorte en het werk dat Hij begonnen is door Zijn Geest (Efeze 1) zal voleindigen, tot op de dag dat Hij komt (Fil. 2)
Bij mij is duidelijk geworden dat ‘stromen van levend water zullen uit ons binnenste vloeien als wij geloven gelijk de schrift zegt …’
En dat is nu juist het geheim. Zoals de schrift zegt!
Het Nieuwe Testament staat vol beloften, waar ze in het Oude Testament nog naar moesten raden. Maar doordat het volbracht is door onze Heer, en we niet als wezen achtergelaten zijn, maar geleid worden door de Heilige Geest, mogen en kunnen we als kinderen Gods wandelen, geliefd. Wauw!
Als je dan bijvoorbeeld Efeze 1 leest en ziet wat een rijkdom we hebben ontvangen, daar word je zo blij van. zoveel dingen worden dan duidelijk.
De reden dat ik je schrijf is dat er een diep verlangen is dat vrouwen dit gaan zien, ervaren en uit leven. Daarom schrijf ik je, omdat jij heel wat vrouwen bereikt en heerlijk kan bemoedigen.

Lieve groet,
Belinda


Is er nog iemand die twijfelt aan Gods leiding, of Hij wel bemoeienis heeft/wil hebben met ons leven?
Hoe ontzettend kostbaar is mij dit schrijven, want het is Gods hand die Zich door haar heen uitstrekt naar mij en naar een ieder die dit leest!
Efeze 1!!!
Was ik daar niet juist mee bezig geweest, en werden deze woorden nu niet extra bevestigd door haar schrijven!
Was het God Zelf niet, Die door haar heen wilde benadrukken hoe belangrijk de woorden in dit hoofdstuk van Efeziërs zijn!

Bij de brief waren een drietal gekopieerde artikelen gevoegd, waaronder het bewuste hoofdstuk uit haar dagboek, en van dit laatste wil ik ook graag iets delen.
Helaas kan ik niet het hele stukje overnemen, maar het draait maar om één ding en dat is dat wij Gods geliefden zijn.

‘God is blij met jou, Zijn geliefde’ staat er boven, gebaseerd op Efeze 1:6 waar staat: ‘…, waarmede Hij ons begenadigd heeft in de Geliefde.’

Het stukje in het dagboek geeft aan dat onderzoek uitgewezen heeft dat elk kinderhart hunkert naar goedkeuring van zijn vader; dat er iets gebeurt als een vader tegen zijn kind zegt ‘papa is trots op jou’, of ‘je zult altijd papa’s lieveling zijn.
Een soortgelijk moment zien we in de Bijbel als God, in Mattheüs 3:17, tegen Zijn Zoon zegt: ‘Dit is Mijn Geliefde Zoon, in Hem vind Ik vreugde.’
(* Andere vertalingen zeggen: … in wie Ik Mijn welbehagen heb’ of ‘de man naar Mijn hart’)
Jezus begon Zijn bediening, nog voor Hij zelfs ook maar één wonder had gedaan, met de goedkeuring van Zijn vader.
Jezus kwam zowel voor ons, als ons (als mens) naar deze wereld; Hij stierf voor ons en als ons (als mens).
Het is misschien vanzelfsprekend dat God dit zegt over Zijn Zoon, maar niet over ons.
En toch …
Toch zegt God dit met de woorden ‘begenadigd zijn in de Geliefde’!

God wil dat wij weten 
dat wij Zijn geliefden zijn 
en dat Hij vreugde vindt in ons.

Omdat Hij ons begenadigd heeft in de Geliefde, ziet Hij ook ons als Zijn geliefden!
Wij mogen elke morgen wakker worden met de gedachte dat we Zijn geliefde zijn; dat we onvoorwaardelijk geliefd zijn en volledig goedgekeurd.

Wat een geweldige boodschap om te ontvangen, juist op dát moment voor mij persoonlijk, maar ook om door te geven, wat het verlangen was van degene van wie ik het heb ontvangen.
Wat een geweldige boodschap om het oude jaar mee af te sluiten en om het nieuwe jaar mee in te gaan!


Lieve zus, lieve broer, in Christus, Gods geliefde Zoon, in wie Hij Zijn welbehagen heeft, zijn wij ook Zijn geliefde!
Dat de Heilige Geest deze boodschap in je hart mag verankeren, en je leven zal veranderen, opdat de wereld zal zien hoe goed en vol liefde onze hemelse Vader is.

Hem zij de eer en de glorie tot in alle eeuwigheid!
Halleluja!

- Amen -


* Toevoeging van mij

donderdag 25 december 2014

I believe - Ik geloof!

Al enkele weken geleden kwam ik terecht bij het nummer van 'I believe' van Nathalie Grant en het raakte mijn hart diep en ik bewaarde het nummer speciaal voor vandaag, als we de geboortedag van de Here Jezus herdenken en vieren.

Voor veel mensen is Kerst niet meer dan een paar heerlijke vrije dagen, of een vakantie, die gekenmerkt wordt door gezelligheid, lekker eten en samenzijn met familie en/of vrienden.
De geboorte van Jezus -waardoor dit immers Kerst heet- is vaak niet meer dan een leuk verhaaltje; als ze het nog weten.
En zo begint dit nummer ook eigenlijk een beetje, als een verhaaltje ...

...
'Lang, lang geleden, in een land hier ver vandaan, stond de tijd even stil.
Er waren herders in het veld, een vrouw met een baby, en geen plaats in de herberg.
Een geboorte in een kribbe, die ook was voorspeld.
Tenminste, zo gaat het verhaal ...'
...

Maar dan gaat de tekst een heel andere kant op: '
Maar dit verhaal is meer dan een fabel, het is meer dan een sprookje, en meer dan mijn verstand kan bevatten.
Ik geloof  dat ...

Ik geloof, dat de Wijze mannen de baby zagen; de baby, die de engelen de Zoon van God noemden.
Het kind dat de hemel gaf, de grote 'Ik ben'.
Geboren om mijn zonden weg te nemen door middel van doorboorde handen.
Immanuel - God met ons- is gekomen.

Ik geloof ...
Tweeduizend jaar geleden ...
Een verhaal dat voortleeft ...
Een geschenk van God in mensengedaante verpakt ...
De simpele waarheid die mij vrijmaakt ...'


Ik geloof ...
De tekst bepaalde mij hoe alles aankomt op het maken van een keuze: geloven of niet.
Geloven dat God Zijn enig geboren Zoon naar de aarde zond om voor mijn zonden te lijden en te sterven, of het verwerpen.
Geloven, dat Jezus voor mijn zonden stierf aan het vloekhout, aan een kruis, om mij te redden, of dit te verwerpen.
Geloven, dat Hij, Jezus, Zijn handen liet doorboren uit liefde voor mij, of het verwerpen.

Ik geloof ...
Geloven, dat Hij wilde komen voor iemand zoals ik, of het verwerpen.
Geloven, dat Hij, ondanks alles, Zijn leven wilde geven voor mij, of het verwerpen.
Geloven, dat Hij kwam voor ons allemaal, voor een ieder van ons persoonlijk, of dit verwerpen.

Ik geloof ...
Ja, ik geloof, maar het nummer deed mij dit jaar opnieuw even stilstaan en nadenken over mijn lang geleden gemaakte keuze en de betekenis van waarom Hij naar deze aarde kwam.
Naar het 'waarom Kerst', en welke betekenis alles nog heeft voor mij.
Als 'Toewijding' het woord is dat vanaf november een belangrijke plaats in mijn leven inneemt,  dan voelt het goed om met dit nummer, met de tekst van dit lied als het ware opnieuw overeind te komen, mijn blik te richten op de hemel en te het uit te spreken:

Heer, ik geloof!
Ik geloof, al is het een verhaal van tweeduizend jaar geleden.
Ik geloof, dat het Uw genadegeschenk is vanuit de hemel voor mij, en ik neem het aan.
Ik geloof, dat Uw doorboorde handen, Heer Jezus, mijn zonden droegen aan het kruis op Golgotha.
Ik geloof, dat U Uw leven gaf om het mijne te redden.
Ik geloof, dat U mij hebt vrijgemaakt.
Ik geloof, ja, ik geloof, dat U dit deed voor iemand zoals ik ...
Ik geloof, ja, ik geloof!


Hoewel er dit jaar geen enkele kerstversiering in ons huis is; niet meer dan de gewone waxinelichtjes branden, schijn meer dan ooit het Licht van de Ster van Bethlehem in mijn hart.

Ik geloof.
Jij ook?




woensdag 24 december 2014

Kerst- en Nieuwjaarsgroet


Iedereen heel hartelijk bedankt voor het meelezen
en voor alle lieve en bemoedigende reacties.
Ik hoop dat we nog lange tijd met elkaar mogen optrekken.

Lieve groet,
Rita

maandag 15 december 2014

Indonesisch spreekwoord

Gister was ik te moe om te schrijven, dus klim ik vandaag nog maar even ‘in de pen’.
Zaterdagmiddag trouwde een lieve vriendin van mij en tijdens de dienst bij ons in de gemeente, gaf de spreker een prachtig Indonesisch spreekwoord.
Opnieuw bleek maar weer eens hoe belangrijk het voor mij is om een schrijfblokje bij me te hebben, want nu kon ik het mooi opschrijven.

‘Wie niet iedere dag de weg naar de bron gaat, 
zal hem ’s nachts niet kunnen vinden.’

Hoe zal ik in tijden dat het donker is, moeilijkheden, problemen, zorgen, … mijn weg tekenen, God kunnen vinden voor moed, troost, kracht om te kunnen volhouden, voor wijsheid, inzicht …, als ik in goede tijden niet iedere dag naar Hem toe ga en tijd met Hem doorbreng?
De stilte opzoeken, bidden en luisteren, Bijbel lezen en erover nadenken samen met de Heer  …
Het spreekwoord laat zien hoe belangrijk het is om iedere dag opnieuw naar God toe te gaan en tijd met Hem door te brengen, want als onze dagen donker worden ...

donderdag 11 december 2014

Blijf bidden!

Op de dag dat ik mijn vorige blogje plaatste 'Mijn kind, Ik hoor en Ik luister' , ging het stukje in mijn dagboekje, wat ik overigens 's avonds voor het slapen gaan lees, over onverhoorde gebeden.
Spurgeon geeft een paar redenen die een mogelijk antwoord kunnen zijn op het niet verhoord worden, maar het zijn de laatste paar zinnetjes die mij enorm aanspreken en die ik als aanvulling op mijn vorig blog wil doorgeven.
Daarnaast vond ik het ook heel bijzonder dat uitgerekend deze dag, deze twee dingen samenkomen; mijn blogje en wat er voor die avond in het dagboekje staat.
Ik hoop dat dit ook voor jou (in het bijzonder voor hen die het nodig hebben) ook echt een bemoediging mag zijn.


'Al uw gebeden worden in de hemel opgeslagen 
en zelfs als ze niet direct worden verhoord, 
zullen ze niet worden vergeten.

Verliest de moed dus niet. 

Blijf bidden.'

dinsdag 9 december 2014

Mijn kind, Ik hoor en Ik luister!



Heer, Uw woord klinkt:
‘Want de Heer hoort mij als ik huil,
de Heer luistert als ik smeek,
de Heer wijst mij niet af.’

Mijn kind,
weet, dat Ik je altijd hoor.
Weet, dat jouw hulpgeroep
tot Mij doorklinkt!
Al lijkt het soms of Ik ver weg ben,
Ik hoor elke roep om hulp.
Ik ga niet voorbij aan je ellende,
noch keer Ik Mij van je af.
Ik antwoord als jij roept;
op het juiste moment zal Ik hulp geven.

Ik heb je lief,
Ik houd je vast
en Ik breng je redding.
Ik zal je grond onder de voeten geven,
je zult niet wankelen.
Ik zal je een nieuw lied leren.
Op Mij kun je vertrouwen!
Want al ben jij zwak,
door Mij kun je sterk staan,
want Ik houd je staande.
Mijn bescherming is jouw schild,
Mijn rechterhand jouw steun,
Mijn zorg geeft jouw kracht.

Onthoudt, Mijn kind:
Ik hoor je,
Ik luister,
en Ik wijs niet af!
Vertrouw Mij!


Naar verschillende teksten uit het Bijbelboek ‘Psalmen’

zondag 7 december 2014

Reading Challenge

Als het einde van het jaar nadert, weet ik dat ik het doel dat ik voor ogen had met oog op de Reading Challenge, niet heb gehaald.
Al langere tijd zag ik dit aankomen, en voor even overviel mij een gevoel van paniek, want als ik ergens voor ga, wil ik ook afmaken waar ik aan begonnen ben.
Maar ik realiseerde mij al snel, dat ik me in alle bochten zou moeten wringen om dit alsnog te halen en het zou me geen vreugde brengen, eerder meer stress.
Hoewel de rust me de afgelopen maand goed heeft gedaan, ervaar ik dat ik waakzaam moet blijven.

Hoewel ik dus het doel niet zal halen, laat ik de pagina van mijn Reading Challenge gewoon nog lekker bestaan en plak er simpelweg nog een jaartje aan vast.
Soms is het toch goed om een stokje, al is het een kleintje, achter de deur te houden.


Afgelopen week vond ik het boek 'Een vrouw naar Gods hart' van Elizabeth George weer.
Een tijdje terug zocht ik het met oog op een gebed dat erin stond, maar hoe ik ook zocht, ik kon het boek niet vinden; en dat terwijl ik 100% zeker wist dat het op mijn kamertje moest liggen.
Nu, daar lag het dus ook, maar ik heb er blijkbaar gewoon finaal over heen gekeken.
Verder dan het eerste hoofdstuk was ik gewoon nooit gekomen.
Hoewel ik al jaren niets liever een vrouw wil zijn naar Gods hart, ik liep stuk op het gebed van Betty Scott Stam dat in het eerste hoofdstuk staat.
Nu echter deze strijd beslecht is (zie: >> Be still  Be Amazed - Dag 5), wilde ik het boek toch ook verder lezen, maar helaas, ik kon het met de beste wil van de wereld niet vinden, tot afgelopen week;
... en het lag  gewoon voor het grijpen ...
Ik begin dus maar weer gewoon aan het begin, wat overigens wel heel erg tot mijn hart spreekt, want het woord 'toewijding' -waar het in het eerste hoofdstuk om draait- is een woord dat momenteel (bijna) iedere dag terugkomt.
Alleen al het Bijbelvers waar het eerste hoofdstuk mee begint: 'Maar weinige (dingen) zijn nodig of slechts één; want Maria heeft het goede deel uitgekozen, dat van haar niet zal worden weggenomen.'
Lucas 10:42
De Studiebijbel HSV zegt hierover dat de band met de HEERE als iemands 'deel' in het leven in het OT als het grootste bezit gold.
De verzen waar het naar verwijst zijn:

Psalm 16:5
De HEERE is mijn enige deel en mijn beker.
U onderhoudt wat het lot mij toewees.

Psalm 27:4
Eén ding heb ik van de HEERE verlangd, dat ik zal zoeken: 
dat ik wonen mag in het huis van de HEERE,
al de dagen van mijn leven,
om de liefelijkheid van de HEERE te aanschouwen
en te onderzoeken in Zijn tempel.

Psalm 73:26
Bezwijkt mijn lichaam en mijn hart,
dan is God de rots van mijn hart
en voor eeuwig mijn deel.

Psalm 119:57
De HEERE is mijn deel, ik heb gezegd
dat ik Uw woorden in acht zal nemen.

Psalm 142:6
Tot U roep ik HEERE.
Ik zeg: U bent mijn toevlucht, 
mijn deel in het land der levenden.

Dit 'deel' heeft Maria uitgekozen en zal niet van haar worden afgenomen.

Er is voor alles een tijd, zegt Prediker, en Maria wist dat, toen zij aan de voeten van Jezus ging zitten, ondanks al het werk dat er was, op dat moment het beste was wat ze kon doen.
Werk zou (en zal) er altijd zijn, maar dit moment aan de voeten van de Here Jezus, zou voorbij gaan en niet meer terugkomen.

En ik weet, daar aan de voeten van de Here Jezus, in de stilte en rust van het samenzijn met Hem, daar ligt mijn (onze) kracht.
Dan kunnen we samen met Asaf de woorden uitspreken: 'Bezwijk mijn lichaam en mijn hart, dan is God de Rots van mijn hart en voor eeuwig mijn deel.'


Ik zie uit naar waar het boek mij (nog meer) brengt.

donderdag 4 december 2014

Be still Be Amazed - Afsluiting
God regeert!

Vandaag is de laatste dag van mijn 30 dagen ‘Be still  Be Amazed’-dagboek.
Onvoorstelbaar zo snel als deze 30 dagen zijn omgevlogen.
Soms had ik momenten van ‘poeh, toch wel heftig om te doen’, want ja, mijn dagen zijn nu met regelmaat gevuld met even helemaal niets; nou ja, niets interessants in elk geval, misschien zelfs bijna op het saaie af.
Maar op dit moment is dit gewoon even heel goed voor mij.
Toch was het goed om de afgelopen 30 dagen deze ‘verplichte’ momenten van stil worden, op zoek gaan, nadenken en verwonderen over te hebben.
Vandaag, op deze laatste dag neem ik een moment om terug te kijken op deze 30 dagen en op een rijtje te zetten wat het heeft gebracht.
Want, wat mocht ik toch ook opnieuw veel van Hem zien, van wie Hij is, doet, geeft, leert, …

Zijn trouw door alle eeuwen heen.
Zijn troost op allerlei manieren.
Zijn grootheid in zowel het feit dat niets buiten Hem omgaat, maar ook in het feit dat niets voor Hem onmogelijk is.
Zijn liefde en geduld.
Dat Hij echt hoort, verhoort en leidt!
Hoe ontzettend veel Jezus wel niet van ons houdt! 
‘ Zoveel …’, zei Hij   … en Hij stierf …
Zijn woorden van liefde en bemoediging.
Zijn Almacht, die zichtbaar is in de schepping.
Zijn speciale geschenken …
Dat Hij naar ons zoekt!
Hoe we Jezus kunnen leren kennen door Zijn namen.
De rijkdom van Zijn woord dat Hij aan ons heeft gegeven; de Psalmen, waarin  Hij laat zien dat Hij ons door en door kent. (En nog steeds van ons houdt)
Dat Hij spreekt en werkt door getuigenissen en verhalen heen.
Speciale vriendschappen tot stand brengt.
De bemoedigingen die Hij geeft in Zijn woord.
Dat Hij werkelijk bemoeienis heeft met ons leven vanaf het allereerste begin; dat bewijs daarvan soms ligt in onze herinneringen en wat je soms pas ontdekt als je ouder bent.
Hoe God ook muziek gebruikt, daar doorheen spreekt, bemoedigd …
Vrede, diepe vrede, die je hart binnenstroomt met het lezen van Zijn woord; de kracht die daar van uit gaat, je als het ware opgetild wordt en weer verder kan.
Hoe Hij door boeken heen spreekt, je dingen doet ontdekken en vervolgens ook nog woorden geef om te schrijven …
Bepaalde Bijbelteksten die Hij als het ware in eens voor je ‘opent’ en je leven voorgoed veranderen.
De Hoop en het Vooruitzicht die Hij geeft!
En zelfs de wind geeft Zijn boodschappen door …!
Zelfs dieren, in dit geval de buffels, houden ons belangrijke levenslessen voor.
God, die zorgt dat er precies op dat moment een camera is die alles vastlegt; een mediamiddel als You Tube gebruikt om het door te geven.
Een foto, die mijn ontdane hart tot rust brengt door het beeld dat het weerspiegelt en de boodschap die Hij daarin geeft.
Een overbekende Bijbeltekst, die je klein maakt als je er weer eens goed over na gaat denken en de reikwijdte ervan tot je door laat dringen.
Dat onze God geboren wil worden in ons hart, en daar woning in wilt maken!
Een citaat, dat moed, kracht en hoop geeft, omdat het Hem zo heel, heel dicht bij brengt.
Wie ik wel niet ben in Hem: een Koninklijk Kind!
Hoe bijzonder het eigenlijk allemaal wel niet is: God die mens werd; Het Licht der Lichten, die Zijn heerlijkheid opgaf om ons te redden …


Be still  Be Amazed
Stille verwondering is er op dit moment als ik de laatste woorden van de ‘Dagboek’ schrijf.
Stille verwondering om hoe Hij door deze dagen heen laat zien dat Hij er altijd, en overal, is.
Of ik Hem ervaar of niet is iets dat er niet doet; Hij is er gewoon, en niets, maar dan ook niets, gaat buiten Hem om.
Nee, begrijpen doe ik het allemaal echt niet, maar ik geloof.
En waar mijn geloof tekortschiet, bid ik, dat Hij mijn ongeloof te hulp komt.
God is God; de Ene, de Almachtige, JaWeH.
En de dag nadert, dat iedereen dit zal zien; en belijden …
En zo kan ik aan het einde van dit ‘Dagboek’ niets anders doen dan naast danken voor deze dagen, voor alles wat Hij gaf en leerde, ook bidden voor hen die Hem nog niet kennen; dat Hij hun harten zacht en ontvankelijk zal maken om Hem aan te kunnen nemen als Heer en Heiland.


Heer Jezus, open ogen, open harten;
laat Uw Licht schijnen in deze donkere tijd.
Maak koude harten zacht en ontvankelijk,
om aan Uw koninkrijk te kunnen worden toegewijd.


In alles bent U aanwezig.
Elke zucht van het leven
ademt U in en uit.
Waar we ook gaan,
waar we ook staan,
wat we ook doen,
U bent overal;
altijd.

We ademen de lucht,
die door Uw hand is geschapen.
We bewandelen de aarde,
die door Uw hand is voortgebracht.
We leven het leven,
dat U ons heeft gegeven.
En op een dag
zal dit voor een ieder
duidelijk zijn.
Ja, voor eens
en altijd.

Elke knie zal zich dan buigen,
en elke mond zal het belijden:
U was God!
U bent God!
Voor eeuwig
en altijd.

Nog is het niet te laat;
nog is er tijd
om je over te geven
aan de Heer der Heren,
de Koning der koningen;
Hij, die regeert
in eeuwigheid.


Be Still  Be Amazed
Dag 30

woensdag 3 december 2014

Verwondering om ...







Verwondering
om God die mens werd
en deelde in alles;
onze vreugde, onze pijn.

Verwondering
om 'Het Licht der Lichten'
Die naar onze donkere
en duistere wereld kwam.

Verwondering
om de Oneindige te zien
in de armen van haar
die Hij geschapen heeft.

Verwondering
om Gods plan,
de redding van hen
die verloren zijn.

Verwondering
om het Lam van God
die al onze zonden
op Zich nam.

Verwondering
om Jezus, Gods Zoon,
die kwam en ons
eeuwig leven geeft.

Verwondering
en ontzag
diep in mijn hart.


Be still  Be Amazed
Dag 29

dinsdag 2 december 2014

Een koninklijk kind

Als er één lied is, één tekst waar ik altijd heel blij van wordt en wat me nog steeds verwonderd dat dit echt zo is, dan is het wel het lied: 'k Ben een koninklijk kind, door de Vader bemind.
Ondanks al mijn fouten en gebreken, al mijn tekortkomingen; ondanks dat ik Hem iedere dag opnieuw zoveel verdriet doe, toch ben ik een koninklijk kind, dat wordt bemind.

Het is een heel oud lied, eigenlijk hoor je het nooit meer, tenminste ik niet.
De laatste keer dat ik het in een kerk gezongen heb, was met een begrafenis, en ook dat is al weer een aantal jaren geleden.
Ik ken het van vroeger; wij hadden thuis de  glorieklokkenbundel waar dit lied instaat en mijn vader speelde daar uit, net als uit de Johannes de Heerbundel.
Ik heb al heel wat af gezongen in mijn leven, zo ook vroeger met mijn vader achter het orgel ... en daar zal ik het ongetwijfeld ook wel geleerd hebben.

Maar nu ik ouder ben, betekenen de woorden meer voor me als ooit te voren, en kan ik mij verwonderen over het feit, dat ik dit mag zeggen, mag zingen: Ik ben een koninklijk kind en wordt door de Vader bemind! En Zijn oog rust zo teder op mij!
Welk een tedere liefde klinkt hier in door, en dat terwijl niemand mij beter kent dan Hij ...!
En als dit nog niet genoeg is volgt daarop: Als de dageraad gloort, de bazuin wordt gehoord, roept Hij mij om te staan aan Zijn zij!
...
Wat kan ik alleen nog anders zeggen dan: 'Dank U wel, Heer Jezus, dank U wel!!!'


Be still  Be Amazed
'k Ben een koninklijk kind, door de Vader bemind,
En zijn oog rust zo teder op mij!
Als de dageraad straks gloort, de bazuin wordt gehoord,
Roept Hij mij om te staan aan zijn zij!


Be still  Be Amazed
Dag 28


Voor de gehele tekst:

maandag 1 december 2014

Op een dag ...







Op een dag zal God je tranen afwissen.
De handen die de hemel hebben gespannen,
zullen je wangen aanraken.
De handen die in doodsangst opkrulden 
toen de Romeinse spijker erdoorheen werd geslagen, 
zullen op een dag om je gezicht worden gelegd 
en je tranen wegvegen.

Voorgoed.


Be still  Be Amazed 
Dag 27


Uit: 316 Gedachten die je bemoedigen
Van: Max Lucado
Zie: >> Boekinfo