De kracht van samen

Gisteren was het Compassion Vrouwenevenement in De schuilplaats is Ede.
Het was een prachtige dag, niet alleen doordat de zon scheen, maar vooral om met zoveel vrouwen samen te mogen zijn omdat ons hart bewogen is met de nood van andere vrouwen en kinderen.

Hoewel het programma pas om half tien zou beginnen, was de zaal al om half negen open, zodat er vanaf die tijd al geshopt kon worden.
Een belangrijk onderdeel van deze dag, daar een gedeelte van de opbrangst voor een speciaal project van Compassion zal zijn.
(een moeder-en-kindproject (Child Survival Programma) in Rwanda en een  studiebeurs van journalistiek studente Silvia Zeron in Honduras)
Niemand hoefde zich dus schuldig te voelen tijdens het shoppen, want het was immers voor het goede doel.

Zelf mocht ik, samen met Caroline (van de Vate) standhouder zijn.
We hadden een prachtig plekje achterin de zaal in een hoek, waardoor Caroline haar schilderijen mooi de ruimte hadden.

 

Shoppen vooraf aan zo'n dag is misschien niet het slimste wat je zo kunt plannen met vrouwen als je op tijd wil beginnen.
Er waren zoveel stands met mooie dingen, dat half tien al gauw kwart voor tien werd (en later geloof ik zelfs) en de zaal nog aan het vollopen was terwijl de gastvrouw al aan haar welkom begon.
Tja, vrouwen en shoppen ...

Na het openingswoord nam de groep Lev mee in aanbidding.
Eigenlijk naast het gebed, het belangrijkste waar we zo'n dag mee kunnen beginnen.
Zij eindigden met een prachtig zegenlied van hen zelf, een zegen die wij allemaal mee mochten nemen.
Ik kende de band niet, maar thuisgekomen ben ik even op YouTube gaan kijken en vond daar dit prachtige lied en wil het ook graag hier delen en als zegen doorgeven aan een ieder.

Lev - Zegenlied

 

Daarna was er een getuigenis van een jonge vrouw (19 jaar), die als jong meisje zo gegrepen werd door de nood van de kinderen, dat zij op 12 jarige leeftijd, impulsief, zonder nog te weten hoe zij het het geld bij elkaar moest krijgen, vanuit haar bewogen hart een kindje ging sponsoren.
Door allerlei klusjes te doen heeft zij altijd weer het geld bij elkaar weten te krijgen en stond haar jonge leven in het teken van het dienen, er zijn voor hen in nood.
Inmiddels heeft zij haar sponsorkindje reeds tweemaal mogen bezoeken.
En nog steeds is haar hart zo bewogen met haar kindje, met dit werk, dat zij niet kan spreken zonder te huilen, zo raakt de nood haar hart.

En zo ook het mijne.
Zo bewogen zijn ...
'Uw tranen te huilen, bewogen te zijn. Heer, raak mijn hart aan ...'
Zomaar een paar regels uit een lied, die in mijn gedachten komen als ik terugdenk aan dit jonge meisje, deze jonge vrouw.

In het filmpje dat daarna getoond werd, kwamen mensen aan het woord die als kind werden gesponsord en de impact dat dit had op hun leven; de bijzondere dingen die daar uit voortgekomen zijn.
Hoe het hun levens blijvend veranderde en hoe sommigen van hen nu zelf van betekenis kunnen zijn in de levens van anderen.
Het was zeer indrukwekkend om te zien en te horen welk een wereld van verschil het is voor een kind dat een sponsor krijgt.
Hoewel het financiële plaatje hun leven verandert, is niets zo belangrijk als de boodschap die ze te horen krijgen, namelijk dat ze waardevol zijn, geliefd, kostbaar.
Het is immers vaak het tegenovergestelde dat ze te horen krijgen, mee krijgen.

Daarnaast waren er verschillende workshops waar je je voor op had kunnen geven.
Daar wij onze stand in de zaal hadden, hebben wij de twee workshops die daar werden gegeven, gevolgd.
‘s Morgens sprak Mirjam van der Vegt over ‘Vanuit de stilte naar verbinding’ en ’s middags Carianne Ros over ‘Samen stressloos leven’.

's Middags konden we onze lachspieren ook nog even losmaken met het theaterstuk '1 jurk, 2 vrouwen'.

Een stuk, waarin naast de nodige humor, ook een boodschap zat, en wat tegelijk een goed evenwicht gaf naast de andere dingen die we die dag hebben gehoord en gezien.

Peter en Carin van Essen sloten de dag af met een muzikale omlijsting.
Hun laatste lied 'Geven en ontvangen' vond ik ook op YouTube.
Neem ook hiervoor eens de tijd om de tekst goed tot je door te laten dringen.

Carin van Essen - Geven en ontvangen

 

Na de afsluiting was er nog een half uurtje de tijd voor de laatste inkopen, waarna wij onze spullen weer inpakten en op weg gingen naar huis, maar met een herinnering in onze gedachten aan een mooie, bijzondere dag.

Ps. Hoe kon ik dit nog vergeten.
Voor iedereen stond er een Goody Bag klaar met van alles en nog wat erin.
Bijna iedere standhouder, zo niet allemaal, had voor iets gezorgd.
Aan de tas zat een klein kaartje met daarop: 'Wees de verandering die je wilt zien'.
Misschien wel een goede boodschap om dit stukje mee te besluiten.