dinsdag 22 januari 2013

3e Oma-dag

Om kwart over zeven komt mijn zoon binnen met onze lieve kleindochter, Naomi.
Mijn dag kan eigenlijk al niet meer stuk, want, laten we eerlijk zijn, als je zo begroet wordt als door deze kleine meid met die grote stralende lacht, dan kan je dag gewoon niet meer stuk.
Wat een heerlijk meidje is zij toch.

Zo vrolijk, zo blij en stapelgek op onze Jaylinn.
Hoewel ze haar naam nog niet echt uit kan spreken, gebruik ze steevast dezelfde klanken, die trouwens best richting Jaylinn klinken, als ze Jaylinn roep of naar haar wijst.
Ze vindt haar echt helemaal geweldig.

Vanmorgen en vanmiddag vond ze het schijnbaar toch weleens tijd worden om deze vriendschap te bezegelen met het delen van haar lekkers.
Kreeg Jaylinn vanmorgen wat van haar peertje toegeschoven, vanmiddag wilde ze graag ook haar koekje met haar delen.
En Jaylinn?
Jaylinn vond het prima.
De stukjes peer waren zo verdwenen, het stukje koek echter was toch iets te groot voor haar bekkie, dus die liet ze gauw liggen en dook op een klein stukje af, wat mij weer de kans gaf om het grote stukje maar gauw op te ruimen.


Ja, die twee worden beste maatjes.
Als Naomi even lekker op de grond speelt, zit Jaylinn even met een paar eigen snoepjes in de bench.
Als Namomi wat groter is en jaylinn wat rustiger, dan kunnen ze wel samen, maar nu heeft het arme kind anders geen leven.
Of Jaylinn niet?
Zo kunnen we het ook nog bekijken natuurlijk, want als kleine Naomi iets vast heeft aan haren bijvoorbeeld ... dan laat ze ook niet gauw meer los.

Ja, zo was het weer een heerlijke oma-dag waar ik van genoten heb en waar ik God zo dankbaar voor ben.
Het is echt zo anders dan met je eigen kinderen.
Dan moet je gewone werk doordraaien, je kunt immers wel een keertje een dagje niets doen en genieten van je kinderen, maar alles blijft wel liggen, en dat is met vier kleine kinderen toch wel heel wat meer dan nu met nog maar twee grote kinderen thuis.
(alhoewel ...)
Als ik dan zo met m'n kopje koffie aan tafel zit en Naomi in de box met haar flesje en een heerlijke CD op de achtergrond, dan is de diepe rust en vrede in mijn hart zo groot dat er stilletjes een portie dankbaarheid naar omhoog gaat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten