dinsdag 30 oktober 2012

Voor alles een tijd en een plaats ...

Er is voor alles een tijd en een plaats.
De afgelopen weken ben ik er steeds bij bepaald dat het tijd is voor nieuwe dingen.
Maar daarvoor moet er soms eerst opgeruimd worden om ook ruimte te maken voor nieuwe dingen.
Eigenlijk was dit het thema van de vrouwenconferentie waar ik onlangs geweest ben, en het raakt mij diep.
Hoe het allemaal uit gaat werken, weet ik nog niet, maar dat zal God mij ongetwijfeld op Zijn tijd en wijze duidelijk maken.
Voor nu betekent het voor mij in ieder geval wat mijn sites betreft dat ik ga verhuizen met al mijn sites en ze hier op Blogger bij elkaar breng bij één provider.

Een nieuw begin.
Ik was van plan om hier eerst alles van de oude 'Into Your Hands' te plaatsen en dan pas echt hier verder gaan, maar ik geloof dat het goed is om gewoon hier te starten en steeds wat oude artikelen te plaatsen.
Ook mijn gedichtensite zal ik mee verhuizen, maar het zal wel even duren voor alles over is, gezien de hoeveelheid die er op staat en alle andere dingen die ook gewoon gedaan moeten worden.
Deze site wil ik wel helemaal vanaf het begin opbouwen en pas nieuwe gedichten gaan plaatsen, als al het andere er op staat.
(Maar eerst nog de juiste lay-out vinden)

Heel bewust is het uiterlijk van deze site anders dan van de oude.
Iets nieuws betekent dan ook echt iets nieuws en heel iets anders.
Een nieuw begin, ook in het uiterlijk van de site.
Het woord dat ik meeneem op mijn reis beginnend met mijn sites, die zo'n belangrijke rol in mijn leven hebben gespeeld en spelen, komt uit Jesaja 43:18,19:

'Denk niet meer aan de dingen van vroeger,
let niet op de dingen van het verleden.
Zie, Ik maak iets nieuws.
Nu zal het ontkiemen.
Zult U het niet weten?'

Deze tekst komt van de conferentie waar ik onlangs ben geweest.
Een woord van God, dat ik ervaar, en aanvaard, als voor mij persoonlijk.
 Het is zo bijzonder om te zien hoe de verhuizing van Punt.nl vlak voor de conferentie was en hoe die twee weken voor de conferentie God al bezig was in mijn hart met het thema.
Ik bemerkte dit nog meer, toen ik op de conferentie aankwam en nog voor er een woord doorgegeven was, ik dingen heb geschreven, die 's avonds en in de loop van de dagen, terugkwamen in de overdenkingen.

Deze log zal dan ook voor deze ene keer 'wat' langer zijn dan gewoon, omdat ik hier in één log alles zal plaatsen wat ik geschreven heb op en nav. de conferentie.


Vrouwenconferentie 'Stands 4 ever' 2012
Ruimte maken voor nieuwe dingen

Donderdag, 19 oktober 2012

De conferentie ligt alweer ruim een dag (dat was toen ik dit schreef; inmiddels is dit al weer twee weken) achter mij en de drukte van de dagelijkse bezigheden zijn weer in volle gang, maar ik kijk terug op zeer zegenrijke dagen.

Deze keer was de conferentie door het thema zeer persoonlijk, hierdoor zullen de stukjes ook anders zijn dan voorgaande jaren en zal er dus niet over elke toespraak een stukje verschijnen.
Enkele dingen zal ik delen, maar dit maal zijn er ook persoonlijke dingen van God voor mij geweest, die Hij nog verder zal uitwerken in mijn leven, en die ik dus (nog) niet zal kunnen verwoorden.

Maar laat ik eerst maar weer eens teruggaan naar de eerste dag.
Tussen twee haakjes, nog wat schrijven over de conferentie is best fijn, want je kunt nog even iets langer vasthouden wat is geweest.
Even weer teruggaan, nog even opnieuw beleven, nog even weer de sfeer proeven.

Op mijn kamer gekomen lagen daar, zoals altijd, de vaste dingen op mij te wachten.
Een 'tasje' met wat lekkers en drinken om je maag mee te verwennen, en een persoonlijk woord van God voor je ziel.
Het tasje was in de vorm van een hart, waar later ook een kleine uitleg bij kwam, namelijk dat het symbolisch bedoeld was.
Dat ons hart een open hart voor God, voor Zijn woord, zou mogen zijn.
Ontvankelijk, hongerig, verwachtend, klaar om gevuld te worden met voedsel van Hem.
Mijn persoonlijke Bijbeltekst kwam uit Het Boek uit Psalm 23 vers 3a:

'Heer, U verfrist mijn innerlijk en leidt mij op Uw weg.'

Een prachtig woord om de conferentie mee te beginnen, niet waar?
God zou mijn innerlijk verfrissen en mij op Zijn weg leiden.

Als ik mijn koffer heb uitgepakt, ga ik even achter het bureautje zitten dat er staat en pak mijn schrift.
Er is nog even tijd voordat het middagprogramma begint en mijn pen glijdt over het papier om mijn gedachten op te schrijven en zo ruimte te maken voor nieuwe dingen.
Zonder echt na te denken over wat ik wil schrijven, glijden de woorden uit mijn pen en scheppen ruimte tussen het achterlaten van de beslommeringen van thuis en het me overgeven aan een paar dagen bezig zijn met God en Zijn woord.

De drukte van mijn gezin ligt achter mij.
Thuis is thuis.
Voor mij liggen twee heerlijke dagen van samen-zijn met andere zusters onder het woord van de Heer.
Even alles achter me laten en alleen bezig zijn  met de dingen van God.
Gevoed worden.
Gesterkt worden.
Tot rust komen.
Niets moeten.
Geen verplichtingen.
Niemand met allerlei verwachtingen.
Alleen Hij en ik en mijn andere zusters.

Mijn bede voor antwoorden voor nieuwe dingen en voor het verlangen naar rust, even bijkomen, wordt bevestigd door het woord dat bij binnenkomst op mij wacht.

'Heer, U verfrist mijn innerlijk en leidt mij op Uw weg.'

God zal mijn innerlijk verfrissen deze komende dagen en mij leiden op Zijn wegen.
(Zowel deze dagen als in de dagen die daarna zullen komen)
Nieuwe dingen, nieuwe ideeën, nieuwe kijk; verfrist, verkwikt, om nieuwe wegen te gaan.

Heere,
open mijn ogen,
open mijn oren,
open mijn hart.
Doe mij Uw stem horen.


Doe mij Uw woord begrijpen.
Doe mij Uw woord verstaan.
Doe mij Uw woord bewaren,
opdat ik Uw wegen zal gaan.


Heere, verfris mijn innerlijk en leidt mij op Uw weg.
 

In Jezus 'Naam.

- Amen -


's Middags was de kennismaking en aansluitend samen eten.
's Avonds was de eerste dienst, maar tussen het eten en de dienst nog even naar m'n kamer en pen en papier pakken en gewoon even opschrijven wat in mij 'opkomt'.

Tot rust komen.
De stilte zoeken.
Uw aanwezigheid.
Niets zeggen,
alleen maar samenzijn.
Dicht aan Uw hart.

Uw harteklop horen:
'Je bent geliefd.
Ik hou van jou.
Je bent zo kostbaar,
zo waardevol.
Ja, zo door Mij bemind.'

Tot rust komen
in Uw aanwezigheid.
In de stilte
van het samenzijn.
Niets hoeven zeggen.
Niets hoeven doen.

Tot rust komen
door Uw harteklop:
'Geliefd, waardevol, bemind.
Je mag er zijn.
Je bent van Mij.'


Als we samen  (ik was met nog drie andere vrouwen uit onze gemeente) nog wat gedronken hebben, ga ik naar mijn kamer.
Terwijl iedereen zich overgeeft aan de slaap, schuif ik achter het bureautje en moet eerst nog kwijt voor ook ik me aan de nachtrust over kan geven.

Je bent geliefd.
Je bent kostbaar.
Je bent waardevol.
Je bent onbetaalbaar.

Dit zijn niet mijn woorden
maar Gods woorden over jou!

Je bent als een roos,
die onder de leiding
van Gods liefdevolle Vaderhand,
door het bloed van Christus,
open mag bloeien
tot Zijn glorie en eer
om zo Zijn zoete geur
te verspreiden.

Je bent geschapen
naar Zijn beeld en gelijkenis.
En al Zijn eigenschappen
kunnen groeien in jou
en zichtbaar worden.
Zijn liefde,
Zijn vrede,
Zijn goedheid,
Zijn blijdschap,
Zijn geduld,
Zijn vriendelijkheid,
Zijn geloof,
Zijn zachtmoedigheid,
Zijn zelfbeheersing.

Je bent geliefd.
Je bent kostbaar.
Je bent waardevol.
Je bent onbetaalbaar.

Dit zijn Gods woorden over jou!
Dit is de waarheid,
de waarheid die je vrijmaakt.
Vrij in Christus.
Vrij door Christus.

Liefde is de sleutel.
Van Hem naar ons,
van ons naar Hem,
maar ook van ons
naar onze naaste.
Bemoedig,
help,
wees er voor elkaar.
Zoals Christus ons liefheeft,
laten we zo ook elkaar liefhebben.

Verwacht in alles
je hulp van Hem.
Kijk omhoog,
daar komt je hulp vandaan.

Bewaak je hart.
Behoed de deuren
van je mond.
Hoe zou U het doen,
Heer Jezus?
Wat zou U zeggen?

Wat we zaaien,
zullen we oogsten.
Positief en negatief.
Wees waakzaam,
dood en leven
komen uit dezelfde mond!

Leugens,
hoe klein dan ook,
ook de kleintjes
om bestwil,
opgelegd,
aangepraat,
door onszelf
of door een ander,
breng ze in de openheid.
Ruim ze op.
Dan komt er ruimte,
ruimte voor nieuwe dingen.

Je bent geliefd.
Je bent kostbaar.
Je bent waardevol.
Je bent onbetaalbaar.

Dit zijn niet mijn woorden
maar Gods woorden over jou!

Laat er ruimte komen
voor nieuwe dingen
door op te ruimen
alles
wat daar toe
in de weg staat.

Om te kunnen groeien
en bloeien
als een roos.
De zoete geur van Christus
verspreidend.


Vrijdag, 20 oktober 2012

'Denk niet meer aan de dingen van vroeger,
let niet op de dingen van het verleden.
Zie, Ik maak iets nieuws.
Nu zal het ontkiemen.
Zult U het niet weten?'

Jesaja 43:18,19

U vraagt mij, Heer,
te vergeten wat achter mij ligt
en mij uit te strekken
naar wat voor mij ligt.
Niet meer te denken
aan de dingen van weleer,
maar te zien naar de nieuwe dingen,
die U gaat maken.
Nu gaat het ontkiemen
en ik zal het zien.

Ik vroeg U, Heer,
om te herstellen in mij
dat wat er vroeger was
aan liefde,
aan bewogenheid,
aan de vrijheid die ik had
in mijn omgaan
met anderen.
Ik verlang zo terug
naar dat deel
van de persoon
die ik was
en dat bedekt is geworden
met leugens;
uitgesproken door anderen
en overgenomen door mijzelf.

Ik wil niet zijn
diegene
die ik nu
- af en toe -
ben.
Op mezelf gericht;
soms nog beheerst
door de herinneringen
van het verleden.
Beperkt in mijn ruimte.
Gebonden op sommige plaatsen
waarvan ik nu ervaar,
dat U zegt:
'De tijd is gekomen
om op te ruimen.
Je verlangen te zijn
die je was,
wat je had,
om plaats te maken
voor nieuwe dingen in jou.
Mooier, schoner,
dan ooit te voren.

Je hoeft het niet zelf te doen,
Ik zal het voor je doen
in jou.
Vrees niet!
Wees maar niet  bang!
Vertrouw Mij!
Ik zal iets nieuws maken.
Nu zal het ontkiemen;
je zult het zien.

Vertrouw jezelf maar toe
aan Mij.
Geef Mij je leven.
Geef Mij de ruimte in je leven.
Wees stil en luister.
Wees stil en kom bij Mij.
Laat Mijn woorden
jouw hart en leven vullen.
Laat Mijn harteklop
de jouwe worden.
Kom zo dichtbij,
dat Wie Ik ben
overloopt
in jou.

Laat Mijn zalfolie
in jou stromen
en genezing
en heling brengen
en de bodem
van je hart
bewerken.
Dan kunnen er
nieuwe dingen groeien.

Een nieuwe schepping.
Vrij in Christus Jezus, Mijn Zoon!
Vrij door Christus Jezus, Mijn Zoon!
Vrijheid.
Een leven in Mijn vrijheid.
Bevrijd, verlost, Rechtvaardig,
door het vergoten bloed
van Mijn Zoon.
Klaar om te groeien
naar nieuwe dingen.'


Op de conferentie zijn er ook altijd workshops.
Ik had deze keer gekozen voor het 'bekleden van een pot'.
De naam die bij deze workshop hoorde weet ik niet meer, noch van de andere twee, zo was ik al bezig toen ik het eerste voorbeeld van deze workshop zag.
Dat wil ik gaan doen, was mijn eerste gedachte alleen al bij het zien.
Ik wist nog niet eens hoe of wat, maar er was met het zien al een klik.
En om heel eerlijk te zijn, weet ik het nog steeds niet, maar toen de bedoeling uitgelegd werd, zag ik alleen maar hoe Jezus Zijn levend water in de kruik goot die Anja (de workshop was van haar) vasthield en ik wist dan ook niet hoe hard ik moest lopen na afloop van de ochtenddienst om mijn naam in te vullen bij deze workshop.
Al wat ik wist was, dat ik dit wilde doen, zodat Jezus mijn kruik, mijn pot kon vullen.
Toen ik 's middags aankwam bij de plaats van de workshop, was ik eerst een beetje teleurgesteld dat er geen kruik was, alleen maar potten, maar al gauw veranderde mijn gevoelens en zocht ik een mooie ronde pot uit. (ik hou van ronde vormen - hmm, misschien een les om meer van mijzelf, van mijn ronde vormen, te houden)
Maar ik zag op een andere tafel nog een andere pot staan.
Niet zo mooi rond, maar wel groter.
Hé, daar kon veel meer in, die wilde ik en snel liep ik er heen en verruilde de potten.
En zo ging ik aan de slag.


De bovenrand werd rood, symboliserend het bloed van Christus.
De onderrand wit, symboliserend het kleed van rechtvaardigheid, van verlossing, van bevrijding, dat ik van Hem ontvangen heb toen ik mijn hart aan Hem gaf.
Aan de ene kant van de pot een tak met een blaadje, symboliserend de boom uit Psalm 1:3: Als een boom geplant aan waterstromen; de wortels diep verankerd in Hem.
Aan de andere kant vruchten, symboliserend het vrucht dragen; ... die haar vrucht geeft op zijn tijd ... (zie ook Psalm 1: 3 (+2)),  de vruchten van de Geest uit Galaten 6:22.
In het midden een prachtige bloem, symboliserend een geurende bloeiende roos, die bloeit tot Gods eer en glorie en die zoete geur van de Here Jezus verspreid.
De glinsterende kraal in het midden symboliseert het stralen, het schitteren, het weerspiegelen van Jezus.
In de pot en naar buiten toe tot ver op de tafel liggend schitterende stukje stof, symboliseert het Levende Water dat Jezus in mij uitgiet tot overlopen toe.
Zo vol worden gegoten dat het overloopt naar alle kanten en mensen raakt.

Op mijn kamer gekomen kwamen de volgende woorden:

Kom, o Heer,
met Uw Levend Water.
Vul mijn leven
tot overlopen toe.
Maak mij tot een boom
geplant aan waterstromen,
haar wortels diep geplant in U.
Vruchtdragend op het juiste moment
tot eer en glorie
van Uw Naam.

Ik verlang te zijn
als een opengebloeide roos.
De zoete geur van Christus verspreidend
en tot zegen zijn voor een ieder
die ik ontmoet.
Kom, o Heer,
met Uw Levend Water
en vul mijn leven
tot overlopen toe.
U wil ik weerspiegelen.
Dat men U ziet in mij.
Schitteren en stralen
tot ik kom
in Uw heerlijkheid.
- Amen -


Zaterdag, 21 oktober 2012

Voor we naar huis gingen, las Tjitske iets voor, wat we ook allemaal mee naar huis kregen.
De afgelopen jaren kregen we steeds een tekst mee als bemoediging, maar nu een 'brief'.
Een heel bijzondere 'brief'.
De aanhef is: 'Ik bent bijzonder!'
Niet je of jij, maar IK ben bijzonder!
God vertelt ons in Zijn woord wie we zijn in Hem; 'Je bent waardevol, je bent kostbaar, je bent Mijn zoon/dochter, je bent een erfgenaam, je bent ...'.
Maar we moeten het wel aannemen, eigen maken; er van maken: 'Ik ben ....'
Dat maakt deze 'brief' bijzonder en speciaal.
Lees hem maar eens hardop mee; het geldt ook voor jou.

Ik ben bijzonder!

In de hele wereld is er niemand zoals ik.
vanaf het begin der tijden is er nooit een mens geweest zoals ik.
Niemand heeft mijn glimlach.
Niemand heeft mijn ogen, mijn neus, mijn haar, mijn handen, mijn stem.

Ik ben bijzonder!

Er is niemand te vinden die precies mijn handschrift heeft.
Nergens is er iemand die precies dezelfde smaak heeft als ik op het gebied van voedsel of muziek of kunst.
Niemand ziet de dingen precies zoals ik ze zie.
In alle tijden is er niemand geweest die lacht zoals ik, niemand die huilt zoals ik.
En wat mij ook aan het lachen of aan het huilen maakt, het zal nooit een gelijke lach of gelijke tranen teweegbrengen bij wie dan ook, nooit.
Niemand reageert op welke situatie dan ook precies zoals ik zou reageren.

Ik ben bijzonder!

Ik ben de enige in de hele schepping met mijn pakket aan mogelijkheden.
O, er zal altijd iemand zijn die beter is in iets waar ik goed in ben, maar niemand in het universum kan de kwaliteit bereiken van mijn combinatie van talenten, ideeën mogelijkheden en gevoelens.
Het is als een kamer vol muziekinstrumenten, waarin sommigen eruit kunnen springen, maar geen
enkel instrument kan de symfonie overtreffen als ze allemaal worden bespeeld.
Ik ben een symfonie.
In de hele eeuwigheid zal nooit iemand eruitzien, praten, lopen, denken of doen als ik.
Ik ben speciaal!
Ik ben zeldzaam.
En in alles wat zeldzaam is, ligt een grote waarde.
En vanwege mijn grote zeldzame waarde hoef ik niet te proberen anderen te imiteren.
Ik zal mijn eigenaardigheden accepteren, ja, vieren.

Ik ben bijzonder!

En ik begin te beseffen dat het geen toeval is dat ik bijzonder ben.
Ik begin te begrijpen dat God mij bijzonder heeft gemaakt tot een bijzonder doel.
Hij moet een taak voor mij hebben die niemand zo goed kan doen als ik.
Uit al die miljarden kandidaten is er slechts één die geschikt is, slechts één heeft de juiste combinatie van wat nodig is.
Die ene ben ik!

Want ik ben bijzonder!
Gods zegen!
Shalom